Integrale Bekostiging in de Geboortezorg, geen goed idee!

/in /door

Beste leden van de Tweede Kamer, beste Minister,

De GeboorteBeweging, de cliëntenorganisatie in de geboortezorg met de grootste achterban, vraagt om uw hulp! De GeboorteBeweging informeert over rechten in zwangerschap, bevalling en kraamtijd. We weten daardoor waar zorgvragen vastlopen in de geboortezorg. Ook nemen wij deel in diverse gremia en werken wij intensief samen met andere cliëntenorganisaties.

In de komende periode ligt de aanwijzing om Integrale bekostiging in de geboortezorg regulier te maken. Wij vragen u om tegen dit voorstel te stemmen / dit voorstel niet regulier te maken.

Geld verdeelt de beste families

De geboortezorg is vandaag de dag enorm verdeeld, minimaal elke maand zie ik wel een artikel terugkomen in de media waarin de geboortezorg elkaar openlijk bekritiseert. Het trackrecord van de geboortezorg laat hierin ook niet veel goeds zien. De Verloskundig Indicatie Lijst en de Zorgstandaard zijn nog niet vernieuwd en de deadline daarvoor is inmiddels verstreken. Er is nooit overeenstemming bereikt over beide trajecten die de basis voor samenwerking moeten zijn.

Nu gaat u er een extra component aan toevoegen, namelijk dat ze het niet alleen eens moeten worden over het verlenen van zorg, maar ook over het verdelen van geld.

Afgelopen jaar hadden de gynaecologen en verloskundigen een mooi project om te laten zien dat zij beter samen kunnen werken. CTG werd mogelijk gemaakt in de eerstelijn. Alles wat nodig was ligt klaar, toch heeft de NVOG in een interne brief opgeroepen om niet aan dit project mee te werken. Het resultaat hiervan: veel regio’s kunnen niet van start en de verhoudingen binnen samenwerkingsverbanden staan op scherp.

Op alle vlakken laten verloskundigen en gynaecologen zien dat samenwerken nog moeilijk is. Gaat integrale bekostiging de samenwerking verbeteren in een zorglandschap wat sterk verdeeld is?

Wie betaalt bepaalt

Op dit moment zijn er al ziekenhuizen die hun positie gebruiken als prikkel voor een samenwerking.

  • Enthonox (lachgas) gebruiken in ons ziekenhuis?
    Alleen als je een samenwerking in een IGO hebt kunnen jouw cliënten daarvan gebruik maken.
  • Je eigen kraamzorg meenemen?
    Sommige ziekenhuizen laten alleen kraamzorg toe van aangesloten bedrijven.
  • In het ziekenhuis van keuze bevallen?
    Beschikbare capaciteit is alleen voor eigen cliënten of cliënten binnen de samenwerking.
  • Thuis bevallen als je in zorg bent bij een verloskundigenpraktijk waar het ziekenhuis de eigenaar van is?
    Dat is in een aantal ziekenhuis aangesloten verloskundigenpraktijken niet mogelijk.
  • Een zwangere verwijzen naar een IGO ziekenhuis?
    Bij een terugverwijzing wordt naar een andere, aan de IGO gerelateerde praktijk verwezen.

Ook op persoonlijk vlak is het duidelijk dat kritiek op Integrale Bekostiging ongewenst is, inmiddels hebben wij de eerste melding binnen dat een VSV bestuurder is ontslagen omdat zij haar voorkeur uitsprak.

De pot met geld moet verdeeld worden in een Integrale Geboortezorg Organisatie (IGO). De enige partij die zeker is van zijn positie is het ziekenhuis, die is namelijk de randvoorwaarde bij de oprichting van een IGO. De ziekenhuizen zijn vaak de grootste organisaties, ze verlenen de duurste zorg en hebben de meeste dienstverlening onder hun dak. Bij alle elementen die nodig zijn bij een IGO hebben de ziekenhuizen de beste kaarten in handen.

Aanvullende spelregels (waar we u vorig jaar om hebben gevraagd) zijn niet mogelijk volgens de NZA. Eenieder mag een IGO oprichten, ook als de IGO dan bestaat uit 1 ziekenhuis met een (eigen) verloskundigenpraktijk.

De ziekenhuizen komen in de positie om te bepalen wie er wel en niet mee mogen doen en met wie zij wel en niet samenwerken. Zij krijgt volledig de regie wie er wel en niet toegang hebben tot hun zorg en welke aanbieders bestaansrecht hebben doordat zij bekostigd zijn.

Op dit moment zijn er ziekenhuizen die verloskundigen de toegang tot het ziekenhuis ontzeggen als zij niet welgevallig zijn. Dit zijn vaker zogenoemde caseload verloskundigen die vaker zwangeren begeleiden met een zorgvraag buiten de richtlijn. Wij hebben in Nederland betrekkelijk weinig zwangeren die zonder zorgverlener hun zwangerschap doorlopen en bevallen, omdat er vrijwel altijd een zorgverlener te vinden valt die kan voldoen aan de zorgvraag. Deze vorm van zorg komt onder druk te staan. Terwijl onderzoek laat zien dat zij excellente zorg verlenen(Offerhaus; 2020) . Ook hebben deze verloskundigen een uitgestrekt werkgebied, wat gebeurt er met hun bekostiging?

Ziekenhuizen krijgen met integrale bekostiging een middel om onwelgevallige verloskundigen niet alleen te weren uit hun ziekenhuis, maar ook nog om de bekostiging van deze verloskundigen te stoppen. De verloskundige zal meer en meer geprikkeld worden om niet de zwangere centraal te zetten, maar het beleid van het ziekenhuis.

Wiens brood men eet, diens woord men spreekt

Er zijn tussen ziekenhuizen grote verschillen in aanbod. Niet elk ziekenhuis kan 24/7 pijnbestrijding bieden. Niet elk ziekenhuis biedt remifentanil aan tijdens de bevalling. Niet elk ziekenhuis staat positief tegenover een badbevalling bij een medische indicatie. Er zijn grote verschillen in ervaring en procedure bij een vaginale stuitbevalling.
Bij een integrale geboortezorg organisatie zal een zwangere na aanmelding bij een verloskundige, geen keuze meer hebben voor een ziekenhuis en beperkte keuze in kraamzorgaanbieders. Een IGO beperkt per definitie de keuzevrijheid van een zwangere, ze beheren haar portemonnee.

Het blijft een eeuwig debat over wat prevaleert, de medische risico’s of het fysiologisch proces. Ingrijpen in het proces zorgt ook dat het natuurlijk verloop (negatief) beïnvloed wordt.

Protocollen en richtlijnen bepalen hoe de zwangerschapsbegeleiding eruitziet. Veel protocollen zijn gestoeld op matig bewijs (9-13% heeft voldoende, GRADE A, onderbouwing). Verloskundigen en gynaecologen voelen zich verplicht deze richtlijnen te volgen, ook als een zwangere een andere wens heeft. Veel keuzes worden niet voorgelegd en de zwangere is in de veronderstelling dat veel interventies en onderzoeken min of meer verplicht zijn. Moeten en niet mogen worden veel gebruikt in (voorlichtings)teksten. Niet in overeenstemming met de wettelijke verplichting in de WGBO, waar informed consent het uitgangspunt is.

Daarnaast lijkt persoonlijke zorg, zorg van iemand die je hebt leren kennen tijdens de zwangerschap en praktische ondersteuning uit het oog verloren. Alles in de geboortezorg is in het teken gaan staan van de organisatie rondom medische risico’s. Het gevolg? 1 op de 5 vrouwen kijkt negatief terug op haar bevalling, 1-2% houdt hier PTSS aan over.

Onze ervaring is dat 91% van de inzendingen van #genoeggezwegen2021, een campagne waar moeders hun traumatische/negatieve bevalervaring delen met hun zorgverlener ging naar de tweedelijn. Dit zien we niet terug in de landelijk verzamelde cijfers. Psychische klachten gerelateerd aan de bevallingservaring ontstaan vaak maanden na de bevalling, terwijl de laatste afspraak na de bevalling al na 6 weken is.

Als men kijkt naar het Verenigd Koninkrijk dat sinds 1974 werkt met zogenoemde Trust dan zie je ongekend hoge percentages van burn-out onder verloskundigen. Ze werken in een systeem wat gericht is rondom medische zorg en waar kosten de belangrijkste factor zijn. Zwanger zijn en bevallen is zoveel meer dan alleen een levend kind. Het is de overgang naar het ouderschap, waar een vrouw zich vertrouwd en gesteund moet voelen. Een belangrijke factor is persoonlijke zorg, zorg van iemand die je kent. Dat is nu juist het lastige aan grote ziekenhuisorganisaties. Ook zien we in dat zorgsysteem dat een trust een verloskundigen praktijk kan laten verdwijnen (Albany Midwifery).

Uit recent Nederlands onderzoek blijkt dat ook hier veel verloskundigen het vak verlaten vanwege het gebrek aan autonomie. Met dit nieuwe systeem gaan de verloskundigen meer autonomie verliezen, zal dit leiden tot een nog hogere uitstroom?

De invloed van bureaucratische ziekenhuisorganisaties vergroten zorgt niet voor betere zorg voor moeder en kind. Het zorgt ervoor dat een zwangere minder te zeggen heeft over haar eigen proces en welke zorgverleners zij aan haar zijde wil hebben. Dat laat een soortgelijk systeem in het Verenigd Koninkrijk duidelijk zien. Het lichaam van een zwangere vrouw wordt een democratisch object, waarin de vrouw zelf amper een stem heeft.

Hoe moet dit dan wel?

Vrouwen verdienen goede begeleiding van hun zwangerschap. Beide beroepsgroepen kijken hier vanuit hun eigen perspectief tegen aan. Gynaecologen zijn voornamelijk bezig met het opsporen en behandelen van complicaties en het monitoren van risico’s, terwijl verloskundigen uitgaan van een gezond en natuurlijk proces. De aandacht voor medische risico’s prevaleert op dit moment boven goede begeleiding en ondersteuning, dit zou natuurlijk hand-in-hand moeten gaan. Gescheiden budgettering zorgt ervoor dat het ene niet zo maar ten koste kan gaan van het andere.

Vrouwen in Nederland verdienen persoonlijke begeleiding en ondersteuning door een verloskundige die onvoorwaardelijk de zorgvraag van een zwangere vrouw kan invullen. Elke vrouw heeft gedurende de zwangerschap, bevalling en kraamtijd een vertrouwde zorgverlener aan haar zijde, die het belang van de zwangere voor het belang van de organisatie kan stellen.

Neem de autonomie van vrouwen serieus. Het proces van zwangerschap, bevalling en kraamtijd is veel meer dan een combinatie van kostencomponenten. Het is een proces waar mogelijk complicaties voorkomen, maar niet het enige aandachtspunt moet zijn binnen het proces. Het is een proces waarin zij samen met hun partner ouders worden.

Investeer eerst in de volwassenheid van samenwerking tussen alle beroepsgroepen en maak gezamenlijk declareren een vrijwillige keuze op termijn. Geef het opbouwen van vertrouwen en samenwerking een kans zonder dat er geld verdeelt moet worden.

We hebben in Nederland reeds een systeem die beter scoort op autonomie dan Integrale Bekostiging, onze voorkeur heeft om dit te behouden, totdat er een brede meerderheid is voor een ander systeem. Laat dit systeem niet verdwijnen, zorg dat de verloskundige haar autonome positie behoudt. De samenwerking verbeteren kan op vele manieren. Als we dat nu eens eerst met zijn allen regelen, dan komt daarna de rest.

 

Met vriendelijke groet,

 

Marjolein van Gelderen

Voorzitter van de GeboorteBeweging

 

 

 

700 vrouwen stiekem getest

Erasmus MC test 700 zwangere vrouwen zonder hun medeweten op alcoholgebruik

/in /door

Eén op de 20 vrouwen drinkt tijdens hun zwangerschap en zegt daarover niks tegen hun gynaecoloog. Een nogal scherpe conclusie van Erasmus MC, op basis moreel wiebelend onderzoek: de onderzoekers besloten deze test heimelijk uit te voeren zonder dat betrokken vrouwen daar vanaf wisten. Een zorgelijke ontwikkeling, vindt Stichting GeboorteBeweging, dat opkomt voor de rechten van vrouwen rondom hun bevalling.

Aanvankelijk hadden de onderzoekers het wel netjes geprobeerd: in een pilotstudie voorafgaand aan het nu gepubliceerde onderzoek, werd vrouwen netjes gevraagd of hun bloed – afgegeven voor de routinematige controles aan het begin van vrijwel elke zwangerschap – gebruikt mocht worden om op alcoholgebruik te testen. Toen 16% van de vrouwen dit weigerde, werd dit onderzoek gestopt en een nieuwe studie begonnen. Door een iets andere opzet, was toestemming ineens niet meer nodig – vond ook de ethische commissie die het onderzoek goedkeurde. Er lag immers een folder in de wachtkamer met uitleg over de zogenaamde ‘opting out’- optie; vrouwen moesten actief aangeven dat hun bloedmonster niet gebruikt mocht worden voor onderzoek. De omgekeerde wereld; het is een goed en zeer belangrijk uitgangspunt dat je mensen vertelt dat ze meedoen aan een wetenschappelijk onderzoek, zeker als de resultaten gebruikt gaan worden om beleid te maken die jou als persoon mogelijk raakt.

Geen verantwoording schuldig

Dat alcohol en zwangerschap geen optimale combinatie is, ontkent niemand. Vraag is of je met onderzoek en daaruit volgend advies a. Je doel bereikt (minder alcoholgebruik in de zwangerschap) en b. Het middel niet erger is dan de kwaal. Het advies van de Rotterdamse onderzoekers is om elke zwangere te testen op alcoholgebruik. Weigert ze, dan zou de zorgverlener hier een gesprek over moeten voeren. Is de test positief? Dan laat het zich raden wat daar op volgt; tijdens het gesprek in de spreekkamer zal de zwangere vrouw tekst en uitleg moeten geven. Is dit hoe het hoort? Volgens de WGBO – de wettelijke basis voor elke arts-patiëntrelatie – is de expliciete toestemming voor deelname aan een onderzoek nodig en niemand bij weigering verantwoording verschuldigd. Het is haar lichaam haar baby, haar keuze. Aan dat absolute recht op lichamelijke integriteit mag volgens GeboorteBeweging niet getornd worden.

Zorg, geen straf

In het onderzoek wordt vooral de nadruk gelegd dat het niet informeren van de zwangere over de test een beter resultaat geeft. Meer vrouwen testen tijdens de zwangerschap zou nog meer vrouwen identificeren die tijdens hun zwangerschap alcohol drinken. Het Erasmus is voornemens dit onderdeel te maken van de standaard prenatale zorg voor iedere zwangere. Dat dit onderzoek gedaan wordt om meer inzicht te krijgen in de populatie en de problematiek (en dus met geanonimiseerde samples); daar kan GeboorteBeweging nog inkomen. Maar om deze onderzoeksmethode toe te passen op de individu, dat gaat ons een stap te ver.
Uit onder meer de VS en Groot-Brittannië weten we namelijk wat er kan gebeuren als het gedrag van zwangeren onder een vergrootglas ligt; daar worden vrouwen gecriminaliseerd als ze keuzes maken die in de ogen van zorgverleners gevaarlijk zijn voor hun ongeboren kind. Er woedt in verschillende staten in Amerika een serieuze discussie over de vraag of een vrouw die tijdens haar zwangerschap drinkt, gevangenisstraf verdient. Ten eerste helpt het een vrouw niet als ze bestraffend toegesproken of daadwerkelijk gestraft wordt over haar alcoholgebruik; zwanger worden verandert niet ineens de context van iemand leven. Als er sprake is van problematisch alcoholgebruik, dan verdient iemand zorg, geen straf. Dat is niet alleen het moreel juiste om te doen, maar ook het meest effectieve.

Vrouw delft onderspit

Maar dit is nog niet eens het grootste probleem, zoals Rebecca Schiller, schrijver, activist en directeur van de Britse geboorterechtenorganisatie Birthrights zo treffend schreef in een vlammend betoog in The Guardian. ‘Het is de temperatuur van het water dat langzaam opwarmt zonder dat de kikker het doorheeft’. De bestraffende medische cultuur in delen van de VS, ingegeven door een fanatieke oerconservatieve anti-abortusbeweging die het leven van een ongeboren kind boven dat van de moeder plaatst, heeft geen enkel positief effect gehad op de gezondheidsuitkomsten van baby’s. Wél heeft het een enorme impact op de vrijheid van vrouwen. Onderzoeker Lynn Paltrow vergeleek in 2013 (al enige jaren terug, maar er is weinig reden om te denken dat dit tij ten goede gekeerd is) honderden zaken waarbij een de rechten van zwangeren het onderspit delfde in het belang van haar ongeboren kind; van gedwongen keizersnedes tot gevangenisstraf voor een zwangere die een suïcidepoging deed.

Uitgekleed systeem

Het zal zo’n vaart niet lopen hier zegt u? Ook in Nederland gaan er steeds meer stemmen op om ook hier ongeboren kinderen rechten te geven. De enige garantie die zwangere hebben, is de wetgeving die hen beschermd tegen willekeur. Alle goede bedoelingen ten spijt, zal geen vrouw en geen enkel kind gebaat zijn bij deze aanpak. Alcoholgebruik is een symptoom van iets. In een uitgekleed systeem waar amper tijd en aandacht is voor persoonlijke zorg en het opbouwen van een relatie op basis van vertrouwen, leidt de focus op opsporen van ‘wangedrag’ alleen maar tot het verder in de hoek duwen van een mogelijk toch al kwetsbare groep vrouwen.

Stichting GeboorteBeweging – www.geboortebeweging.nl – info@geboortebeweging.nl – tel: 085 – 303 5835

Statement Geboortebeweging Petitie “Behoud keuzevrijheid zwangeren en eerstelijns Geboortezorg”

/in /door

De Geboortebeweging onderschrijft de petitie “Behoud Keuzevrijheid en eerstelijns Geboortezorg” die onlangs gelanceerd is door de gelegenheidscoalitie Noodalarm Geboortezorg. GeboorteBeweging is geen deel van de coalitie en heeft geen input gegeven aan deze petitie, maar deelt wel de zorgen die er in geuit worden.De GeboorteBeweging zet zich in voor vrouwenrechten tijdens zwangerschap, bevalling en kraamtijd.
In april 2021 worden de plannen voor integrale geboortezorg-organisaties en integrale bekostiging omgezet naar definitieve voornemens van Tamara van Ark, minister voor Medische Zorg en Sport. In de voorgenomen plannen is onvoldoende geborgd dat bij het nieuwe systeem van financiering, integrale bekostiging, alle vormen van zorg (voldoende) blijven bekostigd. Ook waarborgen ze nog onvoldoende een eerlijke speelveld tussen zorgaanbieders en de keuzevrijheid van zwangere vrouwen.

IGO
De GeboorteBeweging juicht meer kwalitatieve samenwerking binnen de geboortezorg toe, de ontwikkeling van integrale geboortezorg organisaties (IGO’s) is in die zin een logische stap. Dat de huidige structuur van bekostigen daarmee mede wordt aangepast is een logisch gevolg. We zien een heel aantal positieve ontwikkelingen; in veel pilots neemt de keuzevrijheid en de keuze van (continuïteit van) zorg en zorgverlener toe. Door de bredere ruimte om samen te werken, is een zwangere niet meer per definitie eerste of tweedelijns, maar is een mengvorm veel eenvoudiger. 
Verschuivingen in ketensamenwerkingen vragen vaak een ander soort van bekostigen, eerlijk de koek verdelen blijft daarin een uitdaging. Goede spelregels helpen daarbij.

Oprichten IGO
IGO’s worden opgericht door de regionale samenwerkingspartners in de geboortezorg, dit zijn veelal een of meerdere ziekenhuizen met de omringende verloskundige praktijken en kraamzorgorganisaties. In de plannen is opgenomen dat de bekostiging per 2025 voornamelijk via de IGO moet worden verdeeld en per 2028 is er voorgenomen om de zogeheten bundelbreker (de mogelijkheid voor individuele financiering, los van de IGO) te stoppen. Vanaf 2028 is bekostiging van zorg exclusief via de IGO’s.

Voorbeeld: TerGooi
Het voorbeeld van het ziekenhuis Tergooi in de Gooi en Vechtstreek laat zien wat er kan gebeuren als duidelijke spelregels voor een nieuwe IGO ontbreken. Dit ziekenhuis heeft een zeer minimalistische opzet gekozen voor een IGO en is slechts met 1 verloskundigenpraktijk de IGO begonnen. Dit is een extreem voorbeeld. Als je deze uitwerkt voor de toekomst betekent het dat een zwangere in deze regio voor 1 verloskundigenpraktijk kan kiezen, niet haar eigen kraamverzorgende bij haar bevalling aanwezig kan hebben of dat ze zal moeten uitwijken naar een andere regio met langere aanrijtijden naar het ziekenhuis. De overige praktijken en kraamzorgorganisaties zullen moeten uitwijken naar andere regio’s voor bekostiging als de bundelbreker vervalt of verliezen hun bekostiging.

NZA over TerGooi
De Nederlandse Zorgautoriteit wijst de gekozen vorm van de IGO Tergooi niet af. Er lijken geen spelregels te zijn voor een IGO. In dit geval kan het ziekenhuis dus zelf zijn ketenpartners kiezen en de bekostiging verdelen zoals zij wensen. Verloskundigen en kraamzorgorganisaties kunnen eenvoudig buitenspel worden gezet in deze situatie. De selectie van zorgverleners komt hiermee voornamelijk bij de ziekenhuizen te liggen. Hiermee wordt het ook eenvoudig om beleid en keuzes van verloskundigen te beïnvloeden; het is immers eenvoudig om haar deelname en bekostiging te beëindigen. Het ontbreekt hier aan spelregels en daarmee een gelijk speelveld voor verloskundigen en kraamzorgorganisaties. Dit worst-case scenario illustreert hoe de keuzevrijheid mogelijk in de toekomst wordt vormgegeven door de ziekenhuizen, terwijl deze natuurlijk bij de zwangere zelf hoort te liggen.

Regionaal werkende verloskundigen/ specialistische zorg
Voor een kleine groep zwangeren die vanwege uiteenlopende redenen kiezen voor een kleinschalige, in een grotere regio werkende verloskundige (vaak een caseload verloskundige) komt hun zorgaanbod in het gedrang. Deze vorm van zorg past minder goed binnen een IGO. De zwangeren die hiervoor kiezen hebben regelmatig een sterke voorkeur voor een bepaald ziekenhuis of juist een ziekenhuis waar ze expliciet niet naartoe willen. De samenwerking tussen deze verloskundigen en de andere ketenpartners is veel incidenteler en toegespitst op individuele casuïstiek. 
Daarnaast zijn er (flinke) verschillen tussen ziekenhuizen op specialistische zorg. Denk hierbij aan de kans op een geslaagde versie (draaien van de baby bij stuitligging) of de mogelijkheid van een vaginale stuitbevalling in een houding anders dan op de rug. In deze gevallen zou het eenvoudig switchen van ziekenhuis mogelijk moeten zijn.

Keuzevrijheid door bundelbreker
De keuzevrijheid wordt in de huidige plannen gewaarborgd door de bundelbreker, hiermee wordt zorg gefinancierd die niet binnen de IGO-afspraken valt. Deze bundelbreker verdwijnt per 2028 in de huidige plannen. Na 2028 is het dus niet (eenvoudig) meer mogelijk om een andere combinatie van zorgverleners in de zwangerschap te hebben dan die binnen 1 IGO samenwerken. Hier vallen natuurlijk ook onderlinge afspraken over te maken, het feit blijft dat de bekostiging in handen is van een IGO. De keuze van de zwangere moet niet afhankelijk zijn van de vergoeding door de IGO waar zij in zorg is. 

Donker scenario
In de donkerste scenario’s is het voor een ziekenhuis mogelijk om de gehele regie te voeren over de IGO en geen uitzonderingen daarin te maken. Ze zijn geheel vrij om hun eigen partners te kiezen en daarmee voor de zwangeren de keuzevrijheid te beperken. De huidige spelregels, maken dit mogelijk. Het is de GeboorteBeweging helder dat door gebrek aan randvoorwaarden die nu vanuit de wetgever worden gesteld de deur open staat voor een donker scenario. Daar waar spelregels ontbreken of niet worden nagekomen zien we dat er onwenselijke situaties ontstaan. 

Spelregels
Zorg ervoor dat elke zorgverlener een gelijkwaardige positie aan de onderhandelingstafel heeft en daar waar samenwerking niet logisch is zorg dat zorg voor individuele casuïstiek mogelijk blijft door de bekostiging onafhankelijk van de IGO. Goede spelregels kunnen het speelveld eerlijk maken en houden. 
Wij pleiten ervoor dat iedere verloskundige of kraamzorgorganisatie zonder voorwaarden moet kunnen toetreden en dat een IGO een minimale dekkingsgraad moet hebben in de regio waarin deze is opgericht. Daarnaast moet de bundelbreker beschikbaar blijven.                                                                                    

 

Geboortezorg in coronacrisis

/in /door

==GB statement over geboortezorg tijdens coronacrisis==

Stichting GeboorteBeweging (verder: GB) maakt zich sterk voor rechten van vrouwen tijdens hun zwangerschap, bevalling en kraamtijd. Veel zwangeren maken zich ongerust over hun bevalling nu de druk op de zorg toeneemt. De maatregelen die genomen worden om besmettingen met het coronavirus in te dammen, hebben een grote impact op iedereen die zorg nodig heeft, en dus ook op hen.
GB wil in deze crisistijd graag een constructieve bijdrage leveren aan de dialoog en samenwerking tussen zwangeren en zorgverleners. Dit doen we op basis van onderstaande punten.
Onderaan dit bericht staat een link naar een contactformulier waarmee iedereen (zwangere én zorgverlener) vragen of zorgen kan delen; we zien onze rol als bemiddelend en oplossingsgericht. Daarbij hopen we zwangeren bij te staan om hun vragen te verhelderen en zo tegelijk zorgverleners wat ruimte te bieden.

Gun elkaar ruimte om te delen wat maatregelen met je doen
Erken dat het ingewikkeld is
Het is oké om kritisch te zijn
De behoeften en belangen van zwangeren blijven belangrijk
Protocollen en richtlijnen blijven adviserend – en geen wet
Je recht op lichamelijke integriteit / informed consent verandert niet
Zorgplicht en zorgrecht blijven bestaan

Gun elkaar ruimte om te delen wat maatregelen met je doen.
Dit zijn moeilijke tijden. Iedereen staat onder druk; geef elkaar wat ruimte. Dit geldt zowel voor zwangeren die het moeilijk hebben, als voor zorgverleners (die het óók moeilijk hebben). Mensen moeten deze emoties doorleven en verwerken. Dat mag geuit worden.
Het uiten van zulke emoties is niet hetzelfde als kritiek hebben. Boos/verdrietig/angstig zijn omdat je doula of geboortefotograaf niet mee kan naar het ziekenhuis, of omdat je besloten hebt je oma niet op kraambezoek te laten komen, of omdat je gevraagd wordt om een thuisbevalling te begeleiden bij iemand die coronapositief is…. is volstrekt begrijpelijk.
Dat uiten is legitiem én dat betekent niet automatisch dat je de achterliggende overwegingen rondom het zorgbeleid bekritiseert. Het kan ook onderdeel zijn van verwerking.

Erken dat het ingewikkeld is.
De situatie waar we ons in bevinden is complex. De tijdsdruk om te beslissen is hoog, de informatie die we hebben beperkt en wisselend. Wij pleiten ervoor om altijd ruimte te houden om discussie te hebben met elkaar over maatregelen. Wel vragen we iedereen om in de discussie rekening te houden met de complexiteit en huidige beperkingen. Er spelen hier op alle niveaus heel veel verschillende belangrijke factoren een rol, en ‘simpele’ afwegingen bestaan niet.

Het is oké om kritisch te zijn.
Kritische vragen stellen mag – en moet zelfs. Het is een voorwaarde voor een gezonde besluitvorming en voor een gezonde maatschappij. Bovendien kan het de kwaliteit van besluiten verbeteren. Maar gun elkaar ook hierin ruimte. GB wil zich zowel voor zorgverlener als voor zwangere vrouwen inzetten om met je mee te denken waar je vraag het beste beantwoord kan worden.

De behoeften en belangen van zwangeren blijven belangrijk.
Bevallen is een belangrijke en ingrijpende gebeurtenis met grote langetermijneffecten op fysiek, psychisch, emotioneel en sociaal niveau. Bevallen kan – in tegenstelling tot veel andere activiteiten in de gezondheidszorg – niet uitgesteld worden.GB benadrukt dat de individuele behoeften van een zwangere belangrijk blijven. Het feit dat het systeem onder druk komt te staan, betekent niet dat deze behoeften en belangen opeens irrelevant worden, of al hun belang te verliezen. Het zoeken van de juiste – en rechtvaardige – balans is hier het sleutelwoord. GB roept iedereen op daarbij stil te staan en dat na te streven.

Protocollen en richtlijnen blijven adviserend – en geen wet.
Ten eerste gaan protocollen en richtlijnen niet boven de wet. Individuele zorg op maat moet in ieder geval nog steeds overwogen worden. Als de richtlijn een ingreep adviseert, mag de zwangere nog steeds weigeren toestemming te geven. Dan moet een alternatief gevonden worden, want zorgplicht blijft.
Ten tweede blijven richtlijnen, zoals altijd in de zorg, richtinggevend, en hier mogen zorgverleners individueel en beredeneerd van afwijken. Patiënten zijn individuen met hun eigen behoeften. De ene vraag is de andere niet; wij moedigen het zorgsysteem aan om uitzonderingen te blijven overwegen waar zwangere goede redenen aandragen (denk, bijvoorbeeld, aan een zwangere die andere behoeften heeft omdat ze enorm angstig is na een traumatische eerdere bevalling of een eerdere stilgeboorte).
Wij moedigen zwangeren die iets anders willen aan om in ieder geval hun redenen uiteen te zetten. Loop je vast? Zoek contact met ons, we denken met je mee. Dat geldt voor zwangeren én zorgverleners.

Het recht op lichamelijke integriteit / informed consent verandert niet.
Dat wil zeggen: niemand mag aan het lichaam van een barende vrouw komen – op welke manier dan ook – zonder haar geïnformeerde toestemming. Geen enkele vrouw kan verplicht of gedwongen worden tot het ondergaan van een behandeling of interventie ten aanzien van haar bevalling. Het kan wel zijn dat er rekening gehouden moet worden met verplichte hygiënemaatregelen om verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Uitleg vragen mag echter altijd en er moet nog steeds worden gevraagd om toestemming. Dit vragen om toestemming geldt ook voor het scheiden van moeder en kind na een bevalling. Een baby mag niet van de moeder gescheiden worden, behalve met een geautoriseerde interventie van de rechterlijke macht.
Onder druk kan onbedoeld vergeten worden dat het nog steeds voor elke barende vrouw geldt: haar baring, haar lichaam en haar kind. Ook bij het snel opstellen van nieuwe/aangepaste protocollen kan onbedoeld over het hoofd gezien worden dat een zwangere nog steeds toestemming moet geven.

Zorgplicht en zorgrecht blijven bestaan.
(maar kunnen en moeten wellicht wel op aangepaste wijze ingevuld worden).
Kortom, het blijft zo dat iedere zwangere/barende vrouw recht heeft op een bepaalde mate van zorg. Het blijft ook zo dat een zorgverlener waarmee iemand een zogenaamde ‘behandelrelatie’ heeft (die heb je bijvoorbeeld met een verloskundige praktijk of ziekenhuis) zorgplicht heeft; een zorgverlener mag een vrouw niet in de steek laten en haar niet overdragen zonder haar toestemming.
Wél is het zo dat onder extreem schaarse condities (en dat is waar het systeem zich nu op voorbereidt) deze zorgrechten en -plichten anders ingericht kunnen (en moeten) worden. Als er te weinig bedden en/of zorgverleners zijn, dan zal iedereen het met ‘wat minder’ moeten doen. Dat kan betekenen: minder afspraken, minder testen, moeilijker toegang tot overbelaste anesthesisten, geen ziekenhuisbevalling of keizersnede, enz. Bepaalde dingen waar iemand normaal om kan vragen of die normaal aangeboden worden, kunnen dan misschien tijdelijk niet, of minder. Hoeveel minder – dat hangt af van de druk op het systeem: hoe schaars de middelen ook zijn, die moeten zo rechtvaardig mogelijk verdeeld worden.
Voor GB is het het belangrijkst dat zwangeren rechtvaardig behandeld worden en blijven in vergelijking met andere zorgbehoeftigen. Niet beter – maar zeker ook niet slechter. Beslissingen moeten onderbouwd kunnen worden.

Link naar het contactformulier: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScFu1RegXpru6NEWcS2iN6N9MS0jFt4PsTRDmae40D9lFPAJg/viewform

Jaarverslag 2018

/in /door

Hier is ie dan, het jaarverslag van de GeboorteBeweging voor het jaar 2018!

Dank aan iedereen die een bijdrage geleverd heeft aan de doelstelling van GB; voor alle inzet en motivatie, voor alle ideeën en betrokkenheid,

Bestuur GeboorteBeweging 2018

UITSPRAAK RECHTSZAAK SOPHIE

/in /door

Vrijdag 23 maart 2018 is de uitspraak van de rechter in de zaak van Sophie gepubliceerd. In de uitspraak legt de rechter uit waarom hij het verzoek van Sophie om met haar eigen vroedvrouw te bevallen in het Bravis ziekenhuis, heeft afgewezen. Voor wie zelf de tekst wil lezen, zie hier.

De Geboortebeweging en Clara Wichman zijn ontvankelijk verklaard door de rechter. Daarmee staat de mogelijkheid tot hoger beroep open.

We gaan deze week met de betrokken partijen overleggen hoe we het beste op deze uitspraak, waar wij ons absoluut niet in kunnen vinden, kunnen reageren. Clara Wichman heeft hiervoor verloskundigen, advocaten, professoren, gynaecologen en de eisers in de zaak, waaronder de Geboortebeweging, uitgenodigd.

DANK VOOR ALLE STEUN!

De vele meelevende reacties die Sophie ontving hebben haar enorm gesterkt en gesteund.

132 mensen hebben bovendien een bijdrage overgemaakt om Sophie ook financieel te steunen bij deze rechtszaak. Samen hebben zij 2245 euro bijgedragen: ontzettend bedankt daarvoor. Het geld is besteed aan de advocaatkosten.

Jullie steun laat zien hoe belangrijk deze zaak is voor de Nederlandse verloskundige zorg.

Het is bitter dat het resultaat vooralsnog niet in het voordeel van Sophie en andere vrouwen is uitgevallen, maar des te meer reden voor ons om de strijd voort te zetten.

We houden jullie hier en op Facebook op de hoogte van het vervolg.

Quotes van de donateurs:
‘Wat fijn dat jullie er zijn!’
‘Keuzevrijheid en regie over eigen bevalling is een recht, geen gunst.’
‘Zet hem op Pauline, Sofie en little one on the way.’
‘Heel veel succes en ongelooflijk hoe een belangrijke zaak dit is voor heel Nederland!’
‘Zelfbeschikking en keuzevrijheid in de zorg is een groot goed. Blij dat jullie hiervoor vechten.’

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument…

EVENT Geboortebeweging zaterdag 7 april 2018 Rotterdam!

/in /door

Op 7 april a.s. vindt er een Geboortebeweging-event plaats.

Met o.a. een aantal bevlogen sprekers, een paar inspiratie/informatie-sessies en een heleboel gelegenheid tot ontmoeten en praten over de onderwerpen die ons die dag samenbrengen.

Iedereen die geïnteresseerd is: Wees welkom! Instructies voor aanmelden staan onderaan dit bericht. Er is beperkt ruimte. Mocht het vol zitten, dan ontvang je daarvan bericht.

HET PROGRAMMA voor het GB-event is:

9.30 – 10.00 Binnenkomst met koffie en thee

10.00 – 10.15 Welkom

10.15 – 10.45 Presentatie Elselijn Kingma, Internationaal expert op het gebied van de filosofie en ethiek van zwangerschap en geboorte

Elselijn vertelt over haar onderzoek naar hoe uitkomsten en risico’s voor vrouwen systematisch genegeerd worden in de ethische discussies en besluitvorming rond geboortezorg. Er is ruimte voor vragen!

10.45 – 11.15 Koffie & thee

11.15 – 12.30 Opstellen onderzoeksagenda Midwifery Science

– Wat willen we vanuit GB op de onderzoeksagenda? En wat niet?

Help mee de onderzoeksagenda voor Midwifery Science op te zetten!

12.30 – 13.30 Lunch & socialisen

13.30 – 14.30 Inspiratie- en informatieworkshops:

Workshop 1) Inspiratiesessie lokale live GB-bijeenkomsten. Onder begeleiding van Monique van der Werff.

Workshop 2) Praten over mogelijkheden om na je bevalling een klacht in te dienen. Onder begeleiding van Laura Bosch.

14.30 – 15.00 Koffie & thee

15.00 – 15.30 Presentatie Melita van der Mersch (advocate van Sophie)

15.30 – 15.45 Afsluiting

15.45 – 16.30 Gelegenheid tot napraten

ONTMOETEN
Zowel tijdens als tussen alle ‘officiële’ onderdelen door, bestaat de mogelijkheid om elkaar op te zoeken en te praten over de plannen en mogelijkheden voor GB, en over alles wat GB aangaat.

DOE MEE MET GB!
Voor degenen die heel graag (meer) willen bijdragen aan GB: Wij zijn nog op zoek naar mensen die zich op allerlei manieren voor GB willen inzetten. Denk aan tekstschrijvers, ontwerpers, actievoerders, (web)redacteurs, fondsenwervers, juridisch adviseurs en nog veel meer. Gedurende de dag bestaat de mogelijkheid om je hiervoor in te schrijven!

LOCATIE:
Impact Hub Rotterdam, 1ste Middellandstraat 103, 3021 BD, Rotterdam.

De toegang voor deze dag is GRATIS.

POTLUCK
Het zou fijn zijn als iedereen iets mee wil nemen om bij te dragen aan de lunch.

HELPEN GEDURENDE DE DAG?
Verder zoeken we nog zo’n 10 mensen die ons gedurende de dag kunnen helpen met hand- en spandiensten. Je kunt bij je aanmelding aangeven of je je hiervoor opgeeft. Charly Dym neemt dan contact met je op om een en ander kort te sluiten.

KINDEREN ZIJN WELKOM
Er zal een speelplek zijn waar de kinderen heen kunnen, bijvoorbeeld als ze tijdens een spreker te druk zijn, maar ook gewoon voor de fun. En hopelijk hebben we mooi weer en kunnen we gebruikmaken van de buitenruimte!

AANMELDEN voor deze dag kan door een MAIL te sturen aan:
info@geboortebeweging.nl

Vermeld bij je aanmelding:
* Met hoeveel personen (kinderen/volwassenen) je verwacht te komen
* Of je zorgverlener of cliënt bent
* Of je iets meebrengt voor de lunch, en wat
* Of je mee wilt helpen met hand & spandiensten

Tot 7 april! Wij hebben er heel veel zin in om elkaar (weer) eens live te ontmoeten!

Laura, Hermine en Maureen (bestuur)

Rechtszitting op 8 maart 2018, Internationale Vrouwendag!

/in /door

Sophie is hoogzwanger en mag niet met haar eigen verloskundige in het Bravis ziekenhuis in Roosendaal bevallen: een rechtstreekse inbreuk op haar fundamentele recht om zelf te kiezen waar, hoe en met wie ze bevalt. Geboortebeweging en fonds Clara Wichmann steunen haar daarom in een rechtszaak tegen het ziekenhuis.

Sophie is 37 weken zwanger en de tijd dringt. Het ziekenhuis weigert de verloskundige de toegang, omdat het ziekenhuis deel uitmaakt van een integraal geboortezorgnetwerk (Qocon) waar de verloskundige in kwestie niet bij is aangesloten. “Dat zij de bevalling in het ziekenhuis niet mag begeleiden, is in strijd met het recht van zwangere vrouwen op zelfbeschikking en keuzevrijheid in de zorg.”, aldus Anniek de Ruijter, voorzitter van Clara Wichmann.

Een paar jaar terug kreeg de betreffende vrouw via een keizersnede haar eerste kind. Zij wil in het ziekenhuis bevallen, maar alleen als dat kan onder de verantwoordelijkheid van haar eigen verloskundige waar zij een vertrouwensband mee heeft opgebouwd en die goed op de hoogte is van het verloop van haar vorige en huidige zwangerschap. Onderzoek en ervaring uit de praktijk onderschrijven die wens: Een bevalling in aanwezigheid van vertrouwde personen en met continuïteit van zorg verloopt voorspoediger, met minder kans op complicaties en (onnodige) interventies.

Hermine Dees, voorzitter van de Geboortebeweging: “Door de weigering van het ziekenhuis wordt deze vrouw gedwongen om thuis te bevallen. Dat is voor haar nu de enige garantie dat zij kan bevallen onder begeleiding van haar eigen verloskundige in plaats van in het ziekenhuis onder de verantwoordelijkheid van zorgverleners die ze niet kent in een voor haar onvertrouwde omgeving.”

Volgens Clara Wichmann en de Geboortebeweging is deze situatie in strijd met het recht van zwangere vrouwen op zelfbeschikking en keuzevrijheid in de zorg.

Anniek de Ruijter: “Dit kort geding laat nog eens precies zien wat er misgaat bij de invoering van de integrale geboortezorg in Nederland. In plaats van dat verloskundigen en gynaecologen beter gaan samenwerken om de zorg voor zwangere vrouwen te verbeteren, wordt de keuzevrijheid van deze vrouwen beperkt en de samenwerking in de geboortezorg bemoeilijkt. Dat leidt uiteindelijk niet tot een verbetering, maar tot een verslechtering van de zorg voor zwangere vrouwen.”

JOUW STEUN IS NODIG BIJ DE RECHTSZAAK VAN SOPHIE

Er is 3500 euro nodig om haar advocaat te betalen. De eerste dag mochten we al ruim 850 euro ontvangen van gulle gevers. Geweldig! Maar we zijn er nog niet; jouw steun blijft dus nodig! Doneren kan via onderstaande links; fonds Clara Wichmann garandeert dat elke gedoneerde euro rechtstreeks naar deze rechtszaak gaat.

Voor mensen met een credit-card:

https://www.gofundme.com/cwp-kort-geding-bravis

Voor mensen zonder credit-card:

https://www.geef.nl/nl/doel/proefprocessenfonds-clara-wichmann/over-ons

DANK JE WEL VOOR JE STEUN!

Rechtszaak: Vrouwen willen eerst onderzoek naar keuzevrijheid in het nieuwe geboortezorgstelsel⁩

/in /door

Amsterdam, 31 maart 2017

Vandaag werd bekend dat Clara Wichmann een juridische procedure is gestart met steun van de Patiënten Federatie Nederland en Stichting Geboortebeweging (Human Rights in Childbirth Nederland) om de invoering van een nieuw geboortezorgsysteem in Nederland tijdelijk tegen te houden. De organisaties hebben samen met een tal van andere vrouwenorganisaties meermaals aan de Minister gevraagd om eerst een uitgebreid onderzoek naar keuzevrijheid te doen voordat er wordt doorgepakt met de invoering van een nieuwe manier om de geboortezorg te bekostigen.

Clara Wichmann pleit in het beroep op de rechter, dat de nieuwe regelgeving op veel te grote schaal een nieuw stelsel invoert dat niet meer kan worden teruggedraaid. Dit, terwijl de risico’s van die invoering voor vrouwen niet zijn onderzocht. De beleidsregels van vóór de nieuwe financiering van geboortezorg, die minister Schippers in de zomer van 2017 met grote snelheid heeft ingevoerd, lieten voldoende ruimte om op kleine schaal experimenteren volgens Clara Wichmann. Aan de hand van die experimenten had bezien kunnen worden wat de gevolgen zijn voor de organisatie van de geboortezorg en de keuzevrijheid van vrouwen.

De procedure maakt gebruik van een onderzoek van de Patiënten Federatie Nederland die al in 2014 een onderzoek heeft gedaan onder vrouwen waaruit bleek dat zij keuzevrijheid in de geboortezorg een van de belangrijkste dingen vinden. Zwangerschap en bevallen is immers een ‘life-event’ volgens deze vrouwen. “Als de reorganisaties eenmaal hebben ingezet, dat ze niet meer zijn terug te draaien.” Aldus Anniek de Ruijter, voorzitter van Clara Wichmann: “Wij zijn niet tegen een betere samenwerking in de geboortezorg, maar dat kan op meerdere manieren. Niet alleen de vrouwenorganisaties en de Nederlandse Patiënten Federatie, maar nota bene de Nederlandse Zorg Autoriteit zelf en de KPMG hebben aangegeven dat er eerst onderzoek moet worden gedaan, voordat men op grote schaal integraal geboortezorg in gaat kopen, om dan maar door te drukken is wel zeer onzorgvuldig van de overheid.”

De organisaties willen een extra snelle behandeling van deze zaak bij de rechter. Omdat zorgverzekeraars worden vrijgelaten in de sturing die zij geven gaan de vrouwen en patiëntenorganisaties ervan uit dat de polisvoorwaarden verzekerden zullen sturen naar de geboortezorgorganisatie in een regio waar zij een contract mee hebben gesloten. Dat belemmert vrouwen om zich te wenden tot aanbieders die niet behoren tot de gecontracteerde geboortezorgorganisatie.

De mogelijkheid die de minister door de integrale bekostigingsregels biedt, leidt tot grootschalige (re)organisaties in de geboortezorg, waarvan niet vast staat dat die nodig zijn en waarvan ook niet zeker is gesteld dat die geen afbreuk doen aan de keuzevrijheid die vrouwen hebben om de zorg en de zorgverlener te kiezen die zij wensen. Als de al ingezette (re)organisaties van de geboortezorg nu doorgaan dan is dit zeer moeilijk/onmogelijk terug te draaien, mocht na evaluatie blijken dat de integrale bekostiging te veel negatieve consequenties heeft voor de keuzevrijheid van vrouwen.

Beroepschrift en verzoek tot versnelde behandeling beschikbaar onder de volgende links:

Beroepschrift

Verzoek tot versnelde behandeling

Stichting Geboortebeweging slaat alarm – Cliëntversie Zorgstandaard maakt keuzevrijheid en rechten van de cliënt ondergeschikt zorgaanbod

/in /door

De Zorgstandaard Integerale Geboortezorg (ZIG) leidt volgens Stichting Geboortebeweging in de praktijk tot willekeur en inperking van de rechten en keuzevrijheid van cliënten. In diverse brieven hebben wij gevraagd om verbeteringen die de rechten van vrouwen garanderen, niet alleen in theorie, maar in de praktijk en in elke regio.

Al onze pogingen ten spijt is de ZIG er, met doorzettingsmacht van het zorginstituut, toch gekomen en wordt deze op dit moment geïmplementeerd.

Een van de vervolgstappen is het opstellen van een cliëntversie. Hiervoor heeft het CPZ een werkgroep samengesteld, die de afgelopen drie maanden aan de cliëntversie heeft gewerkt.

Stichting Geboortebeweging is uitgenodigd voor de werkgroep. We hebben deelname aan de werkgroep toegezegd op voorwaarde dat het een document wordt waarin de rechten van vrouwen geborgd worden, dat vrouwen duidelijkheid geeft over wat hun rechten zijn en waarmee zij in staat worden gesteld om hun eigen zorgkeuzes te maken. Helaas wordt hieraan vooralsnog geen gehoor gegeven.

Het huidige document is onvoldoende en stelt niet de cliënt centraal

Het document dat op het punt staat om naar het Zorginstituut te worden verzonden, is geen aanvulling op de bestaande folders, maar een herhaling van zetten. Terwijl wij juist onder zwangeren een groeiende behoefte zien aan inzicht in haar rechten in de geboortezorg en in kwaliteit en dienstverlening van zorgaanbieders. Vrouwen willen graag hun verantwoordelijkheid nemen en hun eigen zorgkeuzes maken, maar hebben daar simpelweg de informatie en middelen niet voor.

Tot nu toe gaat elk document over de integrale geboortezorg (de richtlijnen, zorgstandaard, indicatorensets, maar ook keuzehulpen en cliënteninformatie, ongeacht of het voor zorgverleners of cliënten is geschreven) altijd uit van het perspectief van de zorgaanbieders en nooit vanuit het perspectief van de cliënt.
Het resultaat is dat het zorgaanbod zelf centraal staat en niet de zorgconsument. Dit moet anders!

Het proces is onzorgvuldig en te gehaast

Wij hebben zorgen over de snelheid waarmee en de wijze waarop de cliëntversie van de Zorgstandaard wordt vastgesteld op meerdere manieren kenbaar gemaakt. Inmiddels wordt dit probleem zelfs erkend door enkele beroepsorganisaties die aan tafel zitten.

Als het werkelijk de bedoeling is om de cliënten een stem te geven binnen het nieuwe stelsel voor de geboortezorg, dan moeten haar vertegenwoordigers niet ondergeschikt worden gemaakt aan de procedures die tussen zorgverleners en hun beroepsgenoten gebruikelijk zijn.

Op dit moment zien wij, net als bij het tot stand komen van de Zorgstandaard Integrale Geboortezorg, dat er een cliëntversie ontstaat waarin de rechten, keuzevrijheid en zorgvraag van de cliënt totaal ondergeschikt worden gemaakt aan het zorgaanbod.
Wij hekelen hierbij de wijze waarop in de werkgroep waarin de cliëntversie tot stand komt en de cliënt wordt gevraagd zich te schikken naar de institutionele werkwijze binnen de zorg. Gezien de evidente controverse die er is over de invoering van de integrale geboortezorg en de positie van de cliënt daarin, kan het niet zo zijn dat de cliënt als excuus aan tafel zit; outnumbered en zonder daadwerkelijk input te kunnen geven.

Daarom hebben wij een verzoek tot een herinrichting van de huidige werkgroep cliëntversie ZIG verzonden aan het CPZ. We pleiten voor  een werkgroep waarin de cliënt penvoerder is en (vertegenwoordigers van) zorgverleners een adviserende rol te hebben. Hiernaast vragen wij om budget en ondersteuning om tot een cliëntversie van de ZIG te komen die recht doet aan het belang dat cliënten hebben bij goede geboortezorg.
Want cliënten alleen adviesrecht geven, dat kán niet meer.

De volledige brief vindt u hier: 20170328_Clientversie-zorgstandaard_Reactie-Stichting-Geboortebeweging